In het insectenrijk was het de laatste week erg spannend. Ieder najaar werden de te bestuiven bloemen in verschillende categorieën ingedeeld. Het was een ware traditie dat er werd gesorteerd op ‘kleur’, maar de insecten kwamen er deze ronde niet uit. Er waren groepen die bromden dat dit gebruik maar eens doorbroken moest worden. Ze vonden dat de ‘vorm’ bepalend moest worden. Een ander wild idee dat circuleerde was ingebracht door een nieuwe vereniging. Die was fel voor indeling op ‘soort’. Zij vonden dat sorteren op ‘kleur’ en ‘vorm’ volkomen achterhaald was. ‘Soort’ zei volgens hen veel meer over de aard van de bloemen. Er ging veel tijd voorbij voordat er überhaupt bepaald kon gaan worden hoe de bloemen het komende seizoen gecategoriseerd zouden gaan worden. Voor de eerste maal in de geschiedenis ontstonden er drie heuse insectenpartijen die ieder hun eigen standpunten uit zoemden. In de hoop dat de meeste insecten hun idee zouden steunen en dat hun sorteerwijze zou zegevieren. De dag brak aan dat de insecten naar de stemkorf moesten, want ze kwamen er met roffelvleugels en spartelpootjes niet uit. Ze vlogen en kropen massaal naar de uitgewoonde bijenkorf. Duizend scheidingswantsen hielden toezicht op de grenzen tussen de drie afgebakende vakken ‘kleur’, ‘vorm’ en ‘soort’. Ieder insect bracht een zandkorrel mee en deponeerde die in het vak van keuze. Één wesp kon maar geen keuze maken en bleef uren voor de korf heen en weer vliegen; een rasechte zweefwesp. Zijn stem raakte helaas verloren in het gras. Toen de dag was afgelopen, werden de zandkorrels zorgvuldig geteld door werksterbijen. Uiteindelijk werd na een hertelling van het vak voor de ‘vorm’ duidelijk dat ‘vorm’ toch echt gewonnen had. Insecten die wat conservatiever waren en altijd graag kleur bekenden, waren uit hun evenwicht en helden als tegenreactie wat extra naar links. De progressieve insecten die liever de soort als uitgangspunt hadden gezien, waren teleurgesteld en vlogen of kropen ter compensatie steeds met een bochtje naar rechts. Onder leiding van de wijze konings- en koninginnenpage werd er na wat gepruttel en gepolder toch echt definitief besloten dat komend jaar de voor de ‘vorm’ werd gekozen. Als ‘vorm’ niet zou bevallen zou er opnieuw gestemd worden. Dan zou er het volgende jaar geëxperimenteerd worden met ‘soort’. Mocht dit ook tegenvallen, zouden ze terugvallen op hun vertrouwde ‘kleur’. Zo keerde de rust terug en de insecten zochten op hun gemak naar een passend winterverblijf. Ze droomden daar in vertrouwde kleuren over de meest grillige vormen en speciale soorten.